Madrid heeft zich eigenlijk aan mij opgedrongen. Want wanneer je al heel lang naar Mardid wilt, Madrid ineens in je ongevraagde reissuggesties opduikt en op blijft duiken en je hebt allebei twee dagen vrij (ongekende luxe!), dan is er dus ook geen ontkomen aan. Want je kunt wel blijven wachten tot je er een keer fatsoenlijk tijd voor kunt  maken, maar wetend wat ik nu weet, ben ik echt ontzettend blij dat wij op een random avond met een fles wijn achter de kiezen weer voor wervelwind-avontuur hebben gekozen.

Madrid is niet zo groot, maar er is zo ontzettend veel te doen…dus als je ook een keer die kant op gaat: Het liefst een lang weekend, minimaal. Dat gaan wij ooit ook nog wel doen, want wij zijn er nog lang niet klaar. Voor nu is het op dag één heen en op dag twee terug, maar op een beetje koffie en Spaanse peper in alle gaten loopt de motor als een malle, dus hebben wij in anderhalve dag alvast een goed begin gemaakt met het ontdekken van deze veelzijdige stad. Helaas bleek er een hele hoop dicht te zijn op een dinsdag en woensdag eind januari, maar de opties zijn eindeloos dus een alternatieve route is zo gemaakt. En als die al een beetje naar eten en architectuur ruikt, ben ik een heel blij ei. 

Madrid in het kort: Heuvels, fonteinen, romantische balkonnetjes, heeeeeeel veel lekker eten (ansjovis galore!), onvriendelijke en ongeïnteresseerde bediening (echt overal!), heerlijk sfeertje, prachtige gebouwen en één van de grootste begraafplaatsen van Europa, maar daar zijn wij uit pure zelfbescherming niet heen geweest. Het is zo groot dat het met straten en wijken al bijna een stad is…eentje waar je niet in een paar uur klaar bent en onze tijd is heel beperkt. Dus als wij weer terug kunnen en er een week voor uittrekken, dan stuiteren we weer als vanouds tussen de graven door.

Dat dus in het kort. En nu concreet: 

Botanische tuin Atocha station

In het oude deel van het Atocha treinstation groeit sinds 1992 een botanische tuin! Want he…als je dat stukje gebouw toch niet nodig hebt… Echt een top-idee en dito uitvoering, al is het vanuit het nieuwe deel van het station wel even zoeken naar waar je precies naartoe moet. Natuurlijk is de tuin net nu wij er zijn dicht, dus we kunnen er niet doorheen lopen, maar we hebben er wel omheen gelopen en van het mooie uitzicht genoten. Want deze urban railway jungle is met recht uniek! Een oase van rust en tropisch groen en dat alles in een kneitergaaf gebouw.

Luso Coffee

Vanaf Atocha nemen wij de benenwagen naar de wijk Malasaña en passeren onderweg een koffie-kioskje waar wij halt houden voor de nodige brandstof. Blijkt de koffie er werkelijk fantastisch te zijn! In een kartonnen take away bekertje krijgen wij een heel uitgebalanceerde dubbele espresso en dus vijf ferme slokken koffie-geluk de man. Dit, tezamen met de knusse straatjes waar wij doorheen lopen en de warme mediterrane lucht (ook al is het pas eind januari, de jas kan uit en de zonnebril op!) is kippenvel! Yes! Madrid! Go Madrid!

Mercado San Miguel

En het geluksgevoel maakt snel een woeste spurt want na een omvangrijke wandeling door het alternatieve Malasaña en een loopje over Plaza Mayor (het centrale plein…zo toeristisch als de pest maar wel heel erg mooi!) komen wij aan bij Mercado San Miguel, Madrids’ bekendste food market en daarmee waarschijnlijk ook de drukste. Ik had de markthal groter verwacht, maar het is vooral lekker veel standjes op elkaar gepakt en aan bezoekers is er ook geen gebrek. 
Toeristisch of niet, Mercado San Miguel has it all. Tapa’s in alle soorten, vormen en maten, heerlijk vers fruit, ibericoham, sangria, Spaanse kazen, traditionele stoofjes, oesters, champagne…en dan zijn wij nog weggebleven bij de zoete hap want de laadruimte zat echt te vol. Al het eten is er hemels. Niet goedkoop (allesbehalve), maar wel vers, smaakvol en tot de laatste kruimel en druppel een echt Spaanse feestje in de boca. Olé!

Santa Kafeina

Met zorgvuldig volgestapelede magen is het weer tijd voor een tocht door het centrum, waar moderne winkels en oude gebouwen elkaar een fijne dienst bewijzen. Alleen al buiten lopen maakt Madrid zo de moeite waard. Maar na een flinke wandeling is het ook weer tijd voor een lekker kopje koffie en aan de rand van de wijk Chamberi meren wij aan bij het piep-piep-piepkleine koffietentje Santa Kafeina.

In Santa Kafeina is alles keurig volgens het boekje. Hout, planten, bananenbrood, smoothie bowls met chiazaad, avocado toasts en huisgebakken koeken. En natuurlijk ook koffie :). Prima koffie, maar die van Luso was echt beter. Maar er is ook kombucha! Die dan niet huisgemaakt, maar wel lekker. Dus voor je portie daily caffeine en butch heb je nu in ieder geval één adres :-).

Charming Apartment

Na al dit gesjees is het op zijn Spaans tijd voor een kleine siësta en nemen wij de taxi naar onze airbnb in Malasaña. En ook de slaaplocatie, simpelweg ‘Charming Apartment’ genoemd, verdient dit keer een plekje in de spotlight, want knetters, een charming apartment it is! Wat een mooi en gezellig plekje is dit. Perfecte locatie midden in Malasaña en helemaal niet duur.  Naast een klein, romantisch balkonnetje heb je als bonus ook nog een kickass dakterras waar je met hap en drank van de ondergaande zon kunt genieten. Corona, be gone! We willen terug!

Pum Pum café

Tijd om van de ondergaande zon te genieten hebben wij niet, want wij willen nog van alles doen. Onderweg naar de Tabacalera houden wij bij het hippe Pum Pum café nog even halt voor koek en zopie. Koffie  = goed, carrot cake = fantastisch! Vooral ook omdat er een enoooorme dot mascarpone-crème naast wordt gekwakt. Ja, feestje!

Tabacalera

Waar wij absoluut naartoe wilden is de Tabacalera – een voormalige tabaksfabriek de nu als art gallery dient voor alternatieve en grens-opzoekende kunst. Dus dat is wel een kolfje naar ons hand…blijkt de handel niet open te zijn. Dus dat werd bonken op een dichte deur en teleurgesteld afdruipen. Maar de buitenkant van de Tabacalera is gelukkig ook een expositie op zich dus vandaar toch nog een eervolle vermelding en plaatjes ter illustratie. 

Mercado de San Fernando

Niet ver van de Tabacalera schuilt Mercado de San Fernando. Deze food market is zeer lokaal en vooral vind je hier buurtbewoners die een vorkje komen prikken. Een perfect plekje voor ons…maar helaas vangen wij ook hier vooral afgekloven bot, want bij aankomst treffen wij de markt nagenoeg leeg aan en zijn de laatste standjes aan het inpakken. Iedereen gaat blijkbaar vroeg naar huis vandaag… Van sfeer en gezelligheid is er maar weinig sprake meer, dus na een ererondje gaan wij toch weer ervantussen. Maar net als voor de Tabacalera geldt ook hier: Ben je in de buurt op een bruisender tijdstip, vergeet deze foto en wip naar binnen!

Templo de Debod

Een mooi verhaal, want deze Egyptische tempel is helemaal-helemaal-helemaal echt! De tempel is in 1968 aan Spanje geschonken en heeft de oversteek in losse stenen gemaakt. De tempel is helemaal afgebroken en in Madrid weer opnieuw opgebouwd, waar het vanaf 1972 toegankelijk werd voor het publiek en is één van slechts een paar Egyptische bouwwerken die buiten Egypte te zien zijn. Wij wisten dat de tempel al dicht zou zijn als wij er zouden aankomen dus geen verrassingen hier, wel jammer dat er ook geen water in de bassins lag dus de magie was een beetje uitgekleed…(zal wel met de tijd van het jaar te maken hebben). Maar het is evengoed een plaatje en dus een écht stukje Egypte, wat toch wel bijzonder is.

El Jardin Secreto

En dan eindelijk wel een plek waar wij in kunnen en waar ook voedsel geserveerd wordt. El Jardin Secreto is absoluut een must visit als je van Sunshine houdt en (ooit weer eens) in Madrid bent. Niet voor het eten (prima eten, maar niks bijzonders) of de service (het personeel negeert je net zo hard als overal in Madrid), maar het interieur is jaw dropping. Beetje net als in Sunshine, alleen nog veel breder uitgewerkt en helemaal over the top. Echt geweldig!

Dag 2

Casa González

Ontbijten doen wij in local style bij Casa González, een leuke, kleine en vooral authentieke delicatessenzaak annex tapasbar op steenworp afstand van onze airbnb. Hier heeft de Spaanse tijd en cultuur nog echt stilgestaan en dat is te midden van alle moderne eettenten echt een verademing. Hier happen wij heerlijke Spaanse geitenkaas en een hartige taart met gedroogde vis en wordt ons werkelijk waar een verrukkelijk kopje koffie door de eigenaar gezet. Het is echt bijna onvoorstelbaar dat deze ietwat norse, grote man die even ervoor nog een ham uitbeent even zoveel verfijning in zijn kleine kopje koffie perst. Chapeau!

Panic 

De stoerste koolhydraten van Madrid vind je bij Panic, een klein bakkerijtje met wederom een leuk verhaal. In Madrid is de broodcultuur bijna non existent, tot een graphic designer – turned baker Panic in 2012 opende om er zijn eigenzinnige zuurdesembrood te verkopen. Het werd een enorm succes en mensen staan er nog steeds voor in de rij, sterker nog, je moet brood reserveren, anders pies je naast de pot. Wij hadden niet gereserveerd dus geen brood voor ons…maar wel een heerlijk groot hart van luchtig bladerdeeg met chocolade en daar maken we dit ommetje maar al te graag voor. 

Mercado de Vallehermoso

In de wijk Chamberi lopen wij weer tegen een nieuwe lokale food market aan want food markets kun je in Madrid niet op je beide handen en voeten tellen. Nou, je hoort mij natuurlijk niet klagen. Deze relatief kleine foodmarket heeft twee gedeeltes, eentje waar verse producten worden verkocht en eentje waar je je kunt laten voorzien van iets lekkers dat voor je wordt bereid. En je kunt hier schijnbaar ook heel lekkere craftbiertjes drinken, maar daarvoor is het nog aan de vroege kant, dus houden wij het wederom bij koffie en een cortado, een Spaanse koffie die ons koffieland in een rap tempo verovert en die je, als je in Spanje bent, absoluut een keer moet hebben besteld.

Sabatini Gardens / Royal Palace

En dan stappen wij weer door richting het centrum, waar wij in de Sabatini Gardens nog even van het groen en het lekkere weer genieten en ook nog een beetje verdwalen, want we moeten er eigenlijk langs, maar alle trappen naar boven (de tuinen liggen in een soort kuil) zijn afgesloten. Dus na heel veel tuin en ‘verboden toegang’-bordjes gezien te hebben, besluiten wij een stukje terug te lopen en komen op die manier uit de doolhof van al het groen. Royal Palace is natuurlijk prachtig en het weer werkt ook mee, dus slenteren wij om het imposante complex heen, genieten wij van een straatconcert en het zonnetje en bedenken dat de maag alweer een aardig tijdje leeg is. Geen goede zaak!

Café Vergara

Nu zijn wij in Spanje en willen we eigenlijk ook heel graag paella eten. Paella, echter, is geen Madrileense specialiteit, maar wel een Spaanse, en we zijn in Spanje, dus ik heb mij er als een pitbull in vastgebeten. De vorige dag waren wij naar een warm aanbevolen paella-plek gelopen, maar die was…hoe kan het ook anders…dicht! Dus als wij vanaf het paleis richting het centrum lopen en ik zie ‘paella’ op de luifel van een restaurantje staan, dan is het besloten en wordt daar gegeten. En lekker ook! Eerst wat tapa’s met ansjovis en gegrilde paprika, want ner-gens zijn ansjovis en gegrilde paprika zo lekker als in Spanje…en dan komt daar toch echt die enorme pan en een vreugdegrijns op mijn gezicht. Eindelijk paella…en de food coma krijg je er gratis bij :-).

Café de la Luz

Na een semi-siësta in de buitenlucht in Parque de Atenas en een wandeling langs de imposante Almuneda Catherdal slenteren wij naar de laatste slokken van vandaag in een kneuterige, knusse setting. Café de la Luz is een leuke vintage café, lekker over the top met ook grote, comfortabele stoelen waar je lekker in wegzinkt met je kop thee en dat is ook precies wat wij na twee drukke rondrendagen even hebben gedaan, alvorens weer richting het vliegveld te uberen. Adiós Madrid, till we meet again…en dat gaat absoluut gebeuren!


Lunchroom Sunshine is geboren uit onze passie voor reizen, lekker eten en een leven vol kleur en avontuur. Onze reiservaringen en culinaire avonturen bundelen wij nu op eigen wijze in onze vrolijke lunchroom en winkel, waar ieder bezoek een mini-vakantie wordt!