Enige tijd geleden werd ik gebeld door iemand die zich afvroeg of het mogelijk was om bij ons ‘raw’ te lunchen. Nou zijn er weinig nutritieve uitdagingen die ik niet aanga, dus natuurlijk werd het ‘kom maar door!’ Leuk, kan ik weer wat nieuws proberen. Voor deze uitdaging dompelde ik mij onder in de wereld van raw eten, want een rauwe salade is lekker makkelijk, maar ik wil een gast natuurlijk van een mooie Sunshine lunch voorzien.

Dit bleek al met al een vrij complexe vorm van voedingsleer te zijn, maar wel een heel interessante. Met de gast is het uiteindelijk helemaal goed gekomen en ikzelf raakte ook  benieuwd naar hoe het zou zijn om op deze manier te eten. Het komt er min of meer op neer dat je niets eet dat een bewerkingsproces heeft ondergaan, anders dan een natuurlijk proces (denk bijvoorbeeld aan het drogen in de zon en fermenteren).  Het grote voordeel van raw eten is dan ook dat de voedingswaarden van je eten optimaal zijn, omdat er niets verloren gaat in een bewerkingsproces.

En zo heb ik besloten om bij wijze van experiment een weekje ‘raw’ te gaan.  Wel op mijn manier natuurlijk, dus een paar dagen ook met vlees en vis (in het weekmenu geef ik ook suggesties voor de vegetariër) en koffie, thee en whisky zijn dan ook maar even raw :-p, net als wat smaakmakers zoals balsamicoazijn en sojasaus. Ik weet het, het is woest smokkelen, maar voor helemaal cold turky had ik niet de zin en de ballen. Dat geef ik dan ook weer eerlijk toe :-).

Dag 1 & 2

De eerste dagen zijn natuurlijk altijd easy peasy lemon squeezy. Dan ben je nog lekker enthousiast èn maandag is dinsdag is voor mij mijn ‘weekend’, dus alle tijd om lekker in te kopen.  Inkopen komt dan vooral neer op veel verschillende groenten en fruit, ongebrande noten (met een grote ‘raw’ stempel op het zakje dus het zal wel), zonnebloem- en pompoenpitten, kokossnippers en gedroogde vijgen. Zo is er in ieder geval een basisvoorraadje aangelegd en de rest beslis ik on the fly. Ik heb ook nog geen menu, wel wat ideeën, dus ik kijk wel even hoe de zaken lopen.

De eerste raw-dag doe ik geheel plantaardig, op dag twee besluit ik rauwe vis op het menu te zetten. Waar dag één vooral uit een shake en salade-achtige maaltijden bestaat, bedenk ik dat ik vanaf dag twee toch wel ga proberen om het wat spannender aan te pakken. Het oog wil ook wat en mijn creativiteit begint nu eindelijk te borrelen. Voor ontbijt maak ik nu chia-pudding (op basis van water en rauwe cacao) met allerlei lekkers en ’s avonds staat er zowaar sushi met zalm en rijst van bloemkool, broccoli en wortel op het menu.

Wat ik direct al wel merk is dat ik veel bewuster met eten bezig ben en ‘het eten’ ook anders benader.  Je wilt zolang mogelijk een vol gevoel hebben, dus ga je rustiger eten,  goed kauwen en omdat ik minimale smaakmakers gebruik, proef ik ook goed de smaken van alle ingrediënten. Wil je dus lekker eten, dan is het zaak om goede kwaliteit voer in huis te halen want flauwe tomaten verbloem je deze week niet met een berg parmezaan.

Like I said, de eerste twee dagen waren appeltje-eitje (zonder eitje!). Drie maaltijden per dag, wat groenten, fruit, noten en een gedroogd vijgje tussendoor. Ik had geen hongergevoel, geen vermoeidheidsverschijnselen, eigenlijk waren die dagen niet anders dan anders. Dus ik ben heel benieuwd naar hoe het gaat als ik weer aan het werk ben.

Dag 3

En daar kom ik dus al heel gauw achter. Want waar het qua ontbijt allemaal nog goed gaat (leve de sushi-restjes!), schiet het lunchen er op een werkdag  meteen bij in. Hilarisch natuurlijk, want je staat in mijn geval in een keuken vol eten, maar daar schuilt nou juist ook die valkuil. Als alleseter heb ik het in de keuken altijd het makkelijkst. Blijft er een random restje in de pan achter? Ik veeg de pan wel leeg. Komt er een halve tosti terug? Prima, die eet ik zelf wel op. Staat er een bak chippies open? Joepie, geef mij er ook maar eentje! Moet de lepel van de hummus naar de afwas? Niet voordat ik `m aan een stukje brood heb afgeveegd.

In de keuken leef je gedurende een werkdag (zeker als het druk is) vaak op dit soort restjes en als je het merendeel van het eten dat voor handen is ineens niet ‘mag’, dan voel je je heel beperkt. Dus dan plunder je de mise-en-place maar een beetje waar het kan (en scheld je jezelf alsnog de huid vol, want natuurlijk kom je tijdens de lunchpiek de zaken tekort die je vlak daarvoor nog in je eigen mond hebt lopen stoppen). Een tomaatje hier, een stukje komkommer daar…Een druifje, een nootje en als desaster finally strikes, dan maar weer een banaan. De eerste werkdag als zelfbenoemde rauwkauwer was dus niet een heel groot succes. Stof tot nadenken, voor de komende dagen moet ik echt gaan preppen.

Wel is het na zo’n dag absoluut een feestje om thuis te komen waar nog een lekker stukje zalm en overige ingrediënten voor een heerlijke ceviche liggen. Zonder tortillachips dit keer, maar dat mag de pret niet drukken.

Dag 4

Vandaag gaat het al een heel stuk beter met de eet-en werkbalans. Thuis is er nog chia-ontbijt en naar werk neem ik een bakje met een salade-basis mee, die ik alleen een beetje hoef aan te vullen met wat verse groenten uit de (vandaag extra grote) mise-en-place.  Maar inmiddels wordt het mij ook pijnlijk duidelijk hoe lastig een raw eetpatroon eigenlijk is als je mijn werk doet. Als kok moet je alles proeven, dus dat doe ik dan natuurlijk ook gewoon. Minimaal, weliswaar, maar toch verdwijnt er noodgedwongen nog genoeg non-rawness in de holle kies. Ook een verkeerd opengemaakt flesje Wostok (natuurlijk ook mijn favoriete smaakje) drink ik op. Niemand anders wilde fris….en met onze no waste policy gaat een mooi product natuurlijk niet door de plee.

Na het werk fiets ik langs de biologische slager en haal ik er een klein biefstukje want voor mij mag ook een stukje goed vlees op het menu. Ik heb de smaak van raw koken inmiddels te pakken en heb voor het diner een Aziatische twist op het programma: Flinterdunne biefstukjes met een scheutje sojasaus en citroen met een beetje gember en knoflook, in sla-bootjes met bloemkoolrijst, sliertjes zoete aardappel, erwtjes en andere smaakbommetjes. Lang geleden, zulke luxe!

Dag 5

Mijn chia-pudding is op, dus besluit ik over te stappen op een smoothie-bowl. De smoothie aan het begin van de week was vooral heel erg groen dus ga ik nu voor blauwe bes en framboos, met natuurlijk weer banaan, dadels en walnoten in de basis, aangelengd met een beetje kokoswater. Met de vulling kun je dan ook weer alle kanten op. Ik kies voor mango, zonnebloempitten, kokosrasp, druiven en een beetje chia-zaad (want het was er toch).

Ook de lunch krijg ik, ondanks de middagdrukte, redelijk versierd met wederom een kleine sla-basis van thuis, aangevuld met alles wat er verder maar voorbij komt en aan de raw-criteria voldoet. Het diner wordt weer een geweldig feestje met nori-vellen (want ook die had ik nog over van de sushi) gevuld met kiembonen, spinazie, knapperige wortel-en komkommerreepjes, stukjes avocado, biefstukreepjes, huisgemaakte kimchi en vandaag maar eens lekker veel versgemalen peper.

Dag 6

Zaterdag is voor een experiment als deze een complete desaster. Het is de drukste dag van de week dus het ontbijt  (dezelfde smoothie bowl als gisteren, maar vandaag met ananas) schuif ik al heel vroeg op de dag in één rechte streep naar binnen. De lunch (ik had vanochtend ook geen tijd om een basis voor te bereiden) schiet er door de drukte compleet bij in dus uiteindelijk eindig ik weer met een banaan en een handvol cherrytomaten. Als ik uiteindelijk echt scheel ga kijken van de honger besluit ik alsnog om een reepje brood te pakken want tijd voor wat anders is er gewoon niet.

Eenmaal thuis heb ik ook al haast want er is een avondprogramma, dus eten moet snel. Gelukkig ligt er nog genoeg eetwaar van de afgelopen dagen, dus ik mik alles wat ik kan vinden in een kom en stouw dit weg terwijl ik de veters strik, de haren kam en de fietssleutel zoek. Nog een raw bite reepje (€1,99 voor een hapje van 50 gram!) as toetje en go! Leuk, zo’n rush, maar ook dit hoort nou eenmaal bij het leven. De rest van het diner bestaat uiteindelijk uit bier. Niet hoe het hoort, maar er zit even niks anders op :).

Dag 7

De laatste dag van mijn raw-challenge alweer. Vandaag staat alles in het teken van restjes, dus ik ga lekker de leftovers opvegen. Er is nog ananas, banaan en druif voor in de smoothie bowl, de lunch sla ik weer episch over in verband met werkdrukte en het diner bestaat uiteindelijk uit restjes van de mise-en-place van vandaag. Een beetje saai misschien, maar wel heel lekker en zo is er weer niks verloren gegaan en ook dat is weer ‘Sunshine’. Dus dat past wel.

 En na een week…

…merk ik eerlijk gezegd geen verschil met de week ervoor.  Ik heb verhalen gelezen van mensen die na een paar dagen al diverse veranderingen hadden waargenomen (positief of negatief), bij mij is eigenlijk alles bij het oude gebleven. Ik heb niet meer of minder energie, niet meer of minder pukkels en ook aan andere lichamelijke uitingen merk ik eigenlijk niet echt dat ik mijn eetpatroon een week lang heb omgegooid.  De broek zit wel wat losser, maar dat is met zo’n lage calorie-inname ook geen verrassing.  Het was uiteindelijk vooral een interessante week omdat ik weer beroep moest doen op creativiteit in de keuken zoals ik deze eigenlijk niet veel gebruik en je wordt weer erg bewust van hoe lekker simpele dingen in hun puurheid kunnen zijn. Ik kook zelf graag met muchos kruiden, deze week was voor mij weer een hele openbaring de andere kant op.

Ben je ook in voor een ‘Sunshine raw-experience’ voor lunch? Laat het gerust weten, inmiddels kom ik al een heel eind :).

En ben je benieuwd naar wat ik heel de week precies gegeten heb? Klik hier voor mijn weekmenu.